wspomnienia i bieżący czas

To było tak: przyszła do mnie kiedyś znajoma z prośbą, bym nagrała dla niej w moim wykonaniu piosenkę, którą śpiewa Jerzy Połomski, ale jej zależało na tym, by jej ukochany usłyszał ją w wersji kobiecej. Chciała mianowicie powiedzieć mu treścią tej piosenki to, co ma dla niego w sercu. Ponieważ i mnie podoba się ta piosenka, „na kolanie” zrobiłam ten wokal przy własnym akompaniamencie bardzo skromnego kibordu.Byłam wtedy mocno zakatarzona i to mocno słychać, ale nie było rady. Piosenka była potrzebna wieczorem tego dnia, gdy znajoma przyszła ze swoją prośbą.Piosenka, którą dodałam dziś do udostępnionych plików ma tytuł: „niech ta piękna chwila trwa”. Mam sporo różnych piosenek, a także trochę swoich własnych, ale nie wiem, jak się to robi, żeby się znalazły na moim blogu. Jeśli mi ktoś podpowie, to przywołam ich kilka, bo nigdzie nie były pokazywane. Jednak na razie nieśmiało tam na pley liście można znaleźć to moje wykonanie.

Od osiemnastu lat pracuję w szkole, w której uczą się dzieci niewidome i niedowidzące, bo z jakichś powodów nie oddano ich do zakładów specjalnych. Za mojego dzieciństwa nie było takich możliwości, by się uczyć a mieszkać z rodziną. Może nie jest najlepiej z tą integracją, ale dzieci, które są w naszej szkole przynajmniej nie mają stresu,że muszą być z dala od bliskich. Cieszę się, że mogę je uczyć brajla i bezwzrokowego posługiwania się komputerem. Cieszę się także z tego, że wyrastają na mądrych i porządnych ludzi. Mam tu swoich uczniów, którzy wprawiają mnie w prawdziwą dumę i dla nich to właśnie opłaca się ciągle żyć.