Ktoś by pomyślał, że Dawid nie przechodził z klasy do klasy skoro powiedziałam, że w mojej klasie miałam go przez prawie 10 lat. W mojej klasie, czyli w grupie niewidomych uczniów, którzy przychodzili do mnie na brajla i komputer, ale w wypadku Dawida bardzo szybko przede wszystkim po to, by coś u mnie naprawić albo podzielić się nowinkami komputerowymi.
Prawda. A wizja Dawida, który siedzi dziesięć lat w jednej klasie mnie rozbawiła. Gdyby tak było, byłby nadal zaskakująco młody, biorąc pod uwagę, że już skończył liceum 😀
Pewnie nie ma czasu na czytanie blogów, a zresztą, tak, jak mówiłam, jest osobą skromną i woli przemilczeć. No i dobrze, bo tak naprawdę, to chodzi o to, żeby wiedział, co się o nim myśli.
A co powie Dawid? Dawid dopiero teraz wysłuchał ten wpis.
Ale bardzo dziękuję Pani, dla mnie również było u Pani się uczyć zaszczytem.
Tym, którzy nie wiedzą, trzeba wiedzieć, że gdy trafiłem do szkoły, znałem literki w brajlu, ale pisałem je, jak mnie nauczono, z odstępami i z linijką przerwy.
Pierwsze więc, co zrobiła pani Helenka, gdy zobaczyła moje pismo, to stwierdziła, że tak to się nie pisze i że tak to pisać nie będę.
I bardzo dobrze. 🙂
Ktoś by pomyślał, że Dawid nie przechodził z klasy do klasy skoro powiedziałam, że w mojej klasie miałam go przez prawie 10 lat. W mojej klasie, czyli w grupie niewidomych uczniów, którzy przychodzili do mnie na brajla i komputer, ale w wypadku Dawida bardzo szybko przede wszystkim po to, by coś u mnie naprawić albo podzielić się nowinkami komputerowymi.
piękne aż się wzruszyłam.
Ja tylko czekam, co powie Dawid. 🙂
On pewnie nic nie powie, bo jest skromnym człowiekiem.
Piękne i prawdziwe. Kto, jak kto, ale Dawid napewno zajdzie daleko.
Gdybym w to wątpiła, nie byłoby mego przesłania.
Prawda. A wizja Dawida, który siedzi dziesięć lat w jednej klasie mnie rozbawiła. Gdyby tak było, byłby nadal zaskakująco młody, biorąc pod uwagę, że już skończył liceum 😀
Dlatego pośpiesznie dodałam komentarz do komentarza.
Cudowna pocztówka dźwiękowa i wspaniałe świadectwo nauczyciela o uczniu. <3
Boże, ale się wzruszyłam. Dawid, słuchaj i ucz się. 🙂
A Dawid milczy. Dawidzie, nie widziałeś, czy Cię zatkało? 🙂
Pewnie nie ma czasu na czytanie blogów, a zresztą, tak, jak mówiłam, jest osobą skromną i woli przemilczeć. No i dobrze, bo tak naprawdę, to chodzi o to, żeby wiedział, co się o nim myśli.
Piękne przesłanie. Nawiasem mówiąc to chyba każdy nauczyciel byłby dumny z takiego ucznia jak Dawid.
Oby Dawid zaszedł jak najdalej i zdziałał jaknajwięcej. Uwielbiam takich gigantów i podziwiam
Witaj w klubie!
A co powie Dawid? Dawid dopiero teraz wysłuchał ten wpis.
Ale bardzo dziękuję Pani, dla mnie również było u Pani się uczyć zaszczytem.
Tym, którzy nie wiedzą, trzeba wiedzieć, że gdy trafiłem do szkoły, znałem literki w brajlu, ale pisałem je, jak mnie nauczono, z odstępami i z linijką przerwy.
Pierwsze więc, co zrobiła pani Helenka, gdy zobaczyła moje pismo, to stwierdziła, że tak to się nie pisze i że tak to pisać nie będę.
I bardzo dobrze. 🙂